( 1 ) امام باقر « ع » ( يا امام صادق « ع » ) - در تفسير اين آيه : * ( صِبْغَةَ الله وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ الله صِبْغَةً ) * رنگآميزى ( و هدايت ) خداست ( اين ايمان ) ، و چه كس بهتر از خداوند رنگ دهد ؟ » ، گفت : مقصود از اين صبغه و رنگآميزى ، اسلام است . همچنين در تفسير اين آيه : * ( فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِنْ بِالله فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقى ) * هر كه به طاغوت كفر ورزد و به خدا ايمان آورد ، به دستگيرهء استوار چنگ زده است » ، گفت كه « عروة الوثقى » ( دستگيرهء استوار ) ، ايمان است . 3 الامام علي « ع » : المغبون من فسد دينه . [1] ( 2 ) امام على « ع » : زيان ديده كسى است كه دين او تباه گشته باشد . 4 الامام علي « ع » : يا كميل ! إنّه ( الايمان ) مستقرّ و مستودع . فأحذر أن تكون من المستودعين ؛ و إنّما يستحقّ أن تكون مستقرّا ، إذا لزمت الجادّة الواضحة ، التي لا تخرجك الى عوج ، و لا تزيلك عن منهج . [2] ( 3 ) امام على « ع » : اى كميل ! ايمان يا حالت استقرار دارد و در جاى خود محكم است ، يا همچون چيزى است كه به امانت و عاريه گذاشته شده باشد . از آن بپرهيز كه ايمان عاريتى داشته باشى ! و تو آنگاه شايستهء ايمان ثابت و استقرار يافته مىشوى ، كه از متن راه روشن به روى ، راهى كه تو را به انحراف نمىكشاند ، و از روش حقپرستان دور نمىكند .

[1] « غرر الحكم » / 28 .
[2] « تحف العقول » / 121 .

389