( 1 ) امام صادق « ع » : در ميان برادران دينى آن كس را بيشتر دوست دارم كه عيبهايم را به من بنماياند . 3 الامام علي « ع » : من بصّرك عيبك ، فقد نصحك . [1] ( 2 ) امام على « ع » : كسى كه عيبت را به تو بنماياند ، در حق تو نيكى و نيكخواهى كرده است . 4 الامام الحسين « ع » : من أحبّك نهاك ، و من أبغضك اغراك . [2] ( 3 ) امام حسين « ع » آن كس كه تو را دوست دارد ( از كار بد ) نهى مىكند ، و آن كس كه دشمن دارد ، به آن برمىانگيزد . 5 الامام الكاظم « ع » - عن النبى « ص » : المؤمن مرآة لأخيه المؤمن . [3] ( 4 ) امام كاظم « ع » - از پيامبر اكرم : مؤمن ، آيينهء مؤمن است . 6 الامام علي « ع » : إنّما يسمّى الصّديق صديقا ، لانّه يصدقك في نفسك و معايبك ، فمن فعل ذلك فاستنم إليه ، فإنّه صديق . [4] ( 5 ) امام على « ع » : « صديق » ( دوست ) از آن جهت صديق ناميده شده كه تو را در بارهء خودت و معايبت « صادقانه » نصيحت مىگويد و نيكخواه تو است .
پس هر كه چنين بود ، به او دل ببند كه دوست ، او است . 7 الامام علي « ع » : إنّما يحبّك من لا يتملَّقك ، و يثني عليك من لا يسمعك . [5]

[1] « غرر الحكم » / 265 .
[2] « بحار » 78 / 128 .
[3] « نوادر » راوندى / 8 .
[4] « غرر الحكم » / 134 .
[5] « غرر الحكم » / 134 .

326