< فهرس الموضوعات > فصل چهل و دوّم شورى و رايزنى < / فهرس الموضوعات > فصل چهل و دوّم شورى و رايزنى < فهرس الموضوعات > قرآن < / فهرس الموضوعات > قرآن 1 * ( فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ الله لِنْتَ لَهُمْ ، وَلَوْ كُنْتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ ، فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشاوِرْهُمْ فِي الأَمْرِ ، فَإِذا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى الله إِنَّ الله يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ ) * ، [1] تو اى پيامبر ، به رحمت سرشار خدايى ، با امت نرم و خوشخوى بودى ، اگر درشتخوى و سختدل بودى از پيرامونت پراكنده مىگشتند ، پس ، از ايشان درگذر ، و بر ايشان آمرزش خواه ، و با آنان در كار مشورت كن ، و چون آهنگ كار كردى بر خدا توكل كن ، كه خدا متوكَّلان را دوست مىدارد ، 2 * ( وَالَّذِينَ اسْتَجابُوا لِرَبِّهِمْ ، وَأَقامُوا الصَّلاةَ ، وَأَمْرُهُمْ شُورى بَيْنَهُمْ ، وَمِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ ) * ، [2] ( پاداشهاى خدايى بهتر و جاودانتر است براى ) آنان كه پذيراى دعوت پروردگار خود شدند ، و نماز را برپا داشتند ، و كارشان بنا بر مشورت ميان ايشان است ، و از آنچه روزيشان كرده‌ايم به ديگران مىبخشند ،

[1] سورهء آل عمران ( 3 ) : 159 .
[2] سورهء شورى ( 42 ) : 38 .

313