العواقب ، فقد تعرّض للنّوائب . . [1] ( 1 ) امام على « ع » - به فرزندش حسين : آن كس كه بدون نگريستن در عاقبت كار دست به اقدام زند ، خود را گرفتار پيشامدها سازد . 5 الامام علي « ع » : الفكر في الأمر - قبل ملابسته - يؤمن الزّلل . [2] ( 2 ) امام على « ع » : انديشيدن در كار ، پيش از اقدام كردن به آن ، سبب ايمنى از لغزشها است . 6 الامام الصادق « ع » : . . قف عند كلّ امر ، حتّى تعرف مدخله من مخرجه قبل - أن تقع فيه فتندم . [3] ( 3 ) امام صادق « ع » : پيش از پرداختن به هر كار ، اندكى در بارهء آن درنگ كن ، تا قبل از اينكه به آن درافتى و پشيمان شوى ، از راه ورود و خروج آن آگاه باشى . 7 الامام الصادق « ع » : إنّ صاحب الدّين فكَّر ، فعلته السّكينة ، و استكان فتواضع . . و ابصر العاقبة ، فأمن النّدامة . . [4] ( 4 ) امام صادق « ع » : مرد ديندار مىانديشد ، به آرامش دست مىيابد ، و به فروتنى در خود مىنگرد ، به مقام تواضع مىرسد ، . . . و پايان كار را مىنگرد ، از پشيمانى در امان مىماند .

[1] « تحف العقول » / 66 .
[2] « غرر الحكم » / 47 .
[3] « تحف العقول » / 224 .
[4] « بحار » 2 / 53 - از كتاب « مجالس » مفيد .

274