( 1 ) و پيامبران خود را پياپى در ميان اقوام مبعوث كرد ، تا پايبندى به پيمان خدايى فطرت را از مردمان بخواهند ، و نعمتهاى فراموش كردهء خدا را به ياد آنان آورند . و با رساندن پيام ، حجت را بر آنان تمام كنند ، و آنچه در عقل و ضمير انسانها پوشيده مانده است ( شناختها و دريافتهاى فطرى و وجدانى ) همه را بيرون آورند و آشكار سازند ، و آيات موزون جهان را به مردمان بنمايانند . . . 2 الامام علي « ع » : بعث رسله بما خصّهم به من وحيه ، و جعلهم حجّة له على خلقه ، لئلَّا تجب الحجّة لهم به ترك الاعذار اليهم ، فدعاهم بلسان الصّدق إلى سبيل الحقّ . [1] ( 2 ) امام على « ع » : خداوند فرستادگان خود را ، هر يك با پيامى ويژه ، برانگيخت . و آنان را حجتهاى خود بر بندگان قرار داد ، تا بىحجت و پيامبر نباشند و عذرى براى ايشان باقى نماند . و بدين گونه خداوند خلق را با زبان راستى ، به راه درستى ، فرا خوانده است .
< فهرس الموضوعات > 2 - پيامبر بزرگ < / فهرس الموضوعات > 2 - پيامبر بزرگ < فهرس الموضوعات > قرآن < / فهرس الموضوعات > قرآن 1 * ( هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَه بِالْهُدى وَدِينِ الْحَقِّ ، لِيُظْهِرَه عَلَى الدِّينِ كُلِّه ، وَلَوْ كَرِه الْمُشْرِكُونَ ) * ، [2] خدا است آن كه فرستادهء خود ( محمد « ص » ) را با رهنمونى و دين حق فرستاد ، تا آن دين را بر همهء دينها برترى و والايى دهد ، هر چند كه مشركان را خوش نيايد ،

[1] « نهج البلاغه » / 437 .
[2] سورهء توبه ( 9 ) : 33 .

239