( 1 ) امام على « ع » : اين گونه كس [1] از كوردلى رسته ، و از همگامى با هواپرستان جسته است ، و خود كليد در هدايت و قفلى بر در سقوط و تباهى گشته است .
راه خويشتن به خوبى يافته و آن را پيموده ، و مشعلى فروغبخش به چنگ آورده و در پرتو آن از راههاى سر درهم و ظلمانى گذشته است . او به استوارترين دستاويزها رسيده و به محكمترين رسنها درآويخته است . يقين او مانند كسى است كه نور خورشيد را مىبيند . كسى كه خود را اين چنين ساخته باشد ، تن به طاعت خداى سبحان مىسپارد و دست به كارهاى بزرگ مىيازد : هر وظيفه اى پيش آيد آن را درست به انجام مىرساند ، و هر فرعى ( و امرى ) را منطبق با اصل ( دينى ) آن مجرى مىدارد . او چراغ تاريكيها است ، و روشنگر پوشيده ها ، و كليد ابهامها ، و حلَّال مشكلها ، و راهنماى بيابانها . چون سخن گويد حقيقت را بفهماند ، و چون ساكت باشد سلامت ماند . او براى خدا به اخلاص كوشيده است و خداى او را از مخلصان قرار داده است . . . 14 الامام الصادق « ع » : حجّة الله على العباد ، النّبيّ . و الحجّة فيما بين العباد و بين الله ، العقل . [2] ( 2 ) امام صادق « ع » : پيامبر حجت ( ظاهرى ) خدا بر مردمان است . و حجت ( باطنى ) ميان بندگان و خدا عقل است . 15 الامام الكاظم « ع » : يا هشام ! ما بعث أنبياءه و رسله الى عباده ، إلَّا ليعقلوا عن الله . فأحسنهم استجابة أحسنهم معرفة ، و أعلمهم بأمر الله أحسنهم عقلا ، و أكملهم عقلا أرفعهم درجة في الدّنيا و الآخرة . [3]

[1] يعنى : انسان معتقد با شناخت و آگاه .
[2] « اصول كافى » 1 / 25 .
[3] « اصول كافى » 1 / 16 .

193