* ( السَّماءِ مِنْ رِزْقٍ فَأَحْيا بِه الأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها ، وَتَصْرِيفِ الرِّياحِ ، آياتٌ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ ، تِلْكَ آياتُ الله نَتْلُوها عَلَيْكَ بِالْحَقِّ ، فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَ الله وَآياتِه يُؤْمِنُونَ ) * ؟ ، [1] به واقع در آسمانها و زمين نشانه هايى براى مؤمنان است ، و در آفرينش شما ، و در جنبندگانى كه در روى زمين پراكنده‌اند ، براى گروهى كه يقين پيدا كنند ، نشانه ها است ، و در پياپى آمدن شب و روز ، و در رزقى كه خدا از آسمان فرو فرستاد و زمين را پس از مرگ آن زنده كرد ، و در وزانيدن بادها از هر سو ، براى قوى كه خرد خود را به كار اندازند نشانه ها است ، اينها همه نشانه هاى دانايى و توانايى خدا است كه آنها را به حق بر تو فرو مىخوانيم ، آيا مردمان ، پس از خدا و آيات خدا ، به چه سخنى ديگر خواهند گرويد ، 9 * ( وَكَأَيِّنْ مِنْ آيَةٍ فِي السَّماواتِ وَالأَرْضِ ، يَمُرُّونَ عَلَيْها وَهُمْ عَنْها مُعْرِضُونَ ) * ، [2] چه بسيار نشانه ها در آسمانها و زمين است كه بر آنها مىگذرند و از آنها رويگردان و غافلند ، 10 * ( أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِي حَاجَّ إِبْراهِيمَ فِي رَبِّه أَنْ آتاه الله الْمُلْكَ ، إِذْ قالَ إِبْراهِيمُ : رَبِّيَ الَّذِي يُحْيِي وَيُمِيتُ ، قالَ : أَنَا أُحْيِي وَأُمِيتُ ، قالَ إِبْراهِيمُ : فَإِنَّ الله يَأْتِي بِالشَّمْسِ مِنَ الْمَشْرِقِ فَأْتِ بِها مِنَ الْمَغْرِبِ ! فَبُهِتَ الَّذِي كَفَرَ ، وَالله لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ ) * ، [3] آيا توجه نكردى به آن كس كه خدا به او فرمانروايى داده بود و او در بارهء پروردگار خود با ابراهيم به مجادله پرداخت ، در آن هنگام كه ابراهيم گفت :
پروردگار من آن است كه زنده مىكند و مىميراند ، و او گفت : من نيز زنده

[1] سورهء جاثيه ( 45 ) : 6 - 3 .
[2] سورهء يوسف ( 12 ) : 105 .
[3] سورهء بقره ( 2 ) : 258 .

140