خدا از هيچ عمل او خرسند نمىشود . بنگريد ! « فقيه » در كاربرد احاديث و اخبار ، به معنايى كه در سده هاى بعد اصطلاح شده و تاكنون نيز متداول است نيست . فقيه ، در اين اصطلاح ، يعنى كسى كه علم « فقه » اصطلاحى را به صورت اجتهادى بداند .
ليكن فقيه ، در منطق احاديث و تعاليم ، يعنى عالم به ابعاد گوناگون دين و شناختهاى دينى و عامل به موازين اخلاق و اعمال اسلامى ، كسى كه دين را در بعد توحيد و خداشناسى ، و حاكميت سياسى و اجتماعى ، و تربيت و اخلاق و خودسازى ، و مديريت و قضا و حقوق و احكام و اقدام و اعمال به خوبى بشناسد و خود نمونهء عملى آن باشد . و چون اكنون روزگارى است جهان بشرى دگرگون شده و حيات انسانى متحول گشته است ، و مسائل بيشمارى در مفاهيمى نو ، براى انسان و انسانيت پيش آمده است ، فهم همهء مبانى و مسائل اسلامى ، در ارتباط با انسان و جهان و بشريت و حيات ، كار فرد نيست . اين است كه بايد از اين پس ، اين مسائل به وسيلهء هيئتها و گروههاى عالم و شايسته ، و تخصص ديده ، و انسانگرا و زندگيشناس ، شناخته و تبيين و عرضه گردد .

102