7 * ( طه ، ما أَنْزَلْنا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقى ، إِلَّا تَذْكِرَةً لِمَنْ يَخْشى ) * [1] اى پيامبر برگزيده قرآن را از آن جهت بر تو نازل نكرديم تا در رنج افتى ! بلكه اين ياد آوريى است به كسانى كه ( از خدا ) مىترسند حديث 1 الامام علي « ع » : . . اجعل شرائف صلواتك و نوامي بركاتك على محمد عبدك و رسولك ، الخاتم لما سبق ، و الفاتح لما انغلق ، و المعلن الحقّ بالحقّ ، و الدافع جيشات الأباطيل ، و الدامغ صولات الأضاليل ؛ كما حمّل فاضطلع ، قائما بأمرك ، مستوفزا في مرضاتك ، غير ناكل عن قدم ، و لا واه في عزم ، واعيا لوحيك ، حافظا لعهدك ، ماضيا على نفاذ أمرك ، حتى أورى قبس القابس ، و أضاء الطَّريق للخابط ، و هديت به القلوب بعد خوضات الفتن و الآثام ، و أقام موضحات الاعلام ، و نيّرات الاحكام . . [2] امام على « ع » : خدايا ! شريفترين درودها و وافرترين بركتهاى خود را بر محمد بنده و فرستاده ات فرست ، كه پايان دهندهء رسالتهاى پيشين و گشايندهء درهاى بسته بود ، و حق را به حق آشكار ساخت ، و جوش و خروش باطلها را فرونشاند ، و صولت و سطوت گمراهيها را شكست ، و بار رسالت را به شايستگى بر دوش كشيد ؛ به فرمان تو ، چونان كه بايد قيام كرد ، و آنچه را كه موجب خرسندى تو بود به شتاب به انجام رسانيد ، از كارزار كردن بيمى نداشت ، و در پيش رفتن در راه تو هيچ سستى نشان نداد ؛ وحى تو را آن گونه كه شايسته بود دريافت ، و پيمان تو را آن چنان كه بايسته بود نگاه داشت ؛ در راه روان كردن فرمان تو چندان پيش رفت كه شعلهء هدايت را براى طالبان

[1] سورهء طاها ( 20 ) : 3 - 1 .
[2] « نهج البلاغه » / 168 ؛ عبده 1 / 117 .

48