همچون كسى است كه كور ( دل ) است ؟ . . . ، حديث 1 النبي « ص » : خرج رسول الله « ص » ، فاذا في المسجد مجلسان : مجلس يتفقّهون و مجلس يدعون الله و يسألونه ، فقال : كلا المجلسين الى خير ، أمّا هؤلاء فيدعون الله ، و أمّا هؤلاء فيتعلَّمون و يفقّهون الجاهل ، هؤلاء افضل ، بالتّعليم أرسلت لمّا أرسلت ، ثمّ قعد معهم . [1] ( 1 ) پيامبر « ص » - پيامبر خدا از خانه بيرون آمد ، در مسجد دو مجلس ديد : در يك مجلس غوررسى و تفقّه در دين مىشد ، و مجلس ديگر به دعا خواندن و از خدا مسألت كردن مىگذشت . گفت : « هر دو مجلس نيك است . آن گروه خدا را مىخوانند ، و آن گروه مىآموزند و مطالب را به نادانان مىفهمانند . اين گروه آموزشگران برترند ، من براى آموزشگرى فرستاده شده‌ام » . آنگاه در كنار ايشان نشست . 2 الامام علي « ع » : يا كميل ! ما من حركة الَّا و انت محتاج فيها الى معرفة . [2] ( 2 ) امام على « ع » : اى كميل ! هيچ حركتى ( و كارى ) نيست جز اينكه در آن به شناختى نيازمندى . 3 الامام علي « ع » : فقد البصر أهون من فقد البصيرة . [3] ( 3 ) امام على « ع » : چشم سر را از دست دادن آسانتر است تا چشم دل .

[1] « منية المريد » / 13 .
[2] « تحف العقول » / 119 .
[3] « غرر الحكم » / 227 .

62