( 1 ) ( بندگان شايستهء خدا ) آنانند كه گواهى دروغ ندهند ( و يارى اهل باطل نكنند ) ، و هر گاه كه بر چيزى لغو و بيهوده بگذرند ، با بزرگوارى بگذرند ، حديث 1 النبي « ص » : كلّ لهو المؤمن باطل إلَّا في ثلاث : في تأديبه الفرس ، و رميه عن قوسه ، و ملاعبة امرأته ، فإنّهنّ حق . [1] ( 2 ) پيامبر « ص » : هر گونه لهو ( بازى ) از مؤمن نابجا است ، مگر در سه چيز : در تربيت كردن اسب ، و مسابقات تيراندازى ، و شوخى كردن با همسر ، كه اينها درست و بجا است . 2 الامام الباقر « ع » - قال الرّاوي : سألت أبا جعفر « ع » عن اللَّعب بالشّطرنج ؟
فقال : إنّ المؤمن لفي شغل عن اللَّعب . [2] ( 3 ) امام باقر « ع » - راوى حديث گويد : از امام محمد باقر ، در بارهء بازى با شطرنج سؤال كردم . گفت : مؤمن به بازى كردن با شطرنج نمىرسد . 3 الامام الصادق « ع » : إنّ امير المؤمنين « ع » رأى قاصّا في المسجد ، فضربه و طرده . [3] ( 4 ) امام صادق « ع » - امير المؤمنين قصه گويى را در مسجد ديد ، او را زد و دور كرد .

[1] « وسائل » 8 / 361 .
[2] « خصال » 2 / 26 .
[3] « وسائل » 12 / 111 .

555