إسم الكتاب : الحياة ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 778)

* ( وَأَرْجُلَكُمْ إِلَى الْكَعْبَيْنِ ) * » [1] . و قال : « * ( فَإِذا لَقِيتُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا فَضَرْبَ الرِّقابِ ، حَتَّى إِذا أَثْخَنْتُمُوهُمْ فَشُدُّوا الْوَثاقَ فَإِمَّا مَنًّا بَعْدُ وَإِمَّا فِداءً حَتَّى تَضَعَ الْحَرْبُ أَوْزارَها ) * » [2] ؛ فهذا ما فرض الله على اليدين ، لأنّ الضّرب من علاجهما .
( 1 ) و بر دستها واجب كرده است كه آدمى با آنها آنچه خدا حرام كرده است نكند و آنچه واجب كرده بكند ، و مقرر داشته است تا براى صدقه دادن و صلهء رحم و جهاد در راه خدا و پاكيزه كردن بدن براى نماز به كار افتند ، و خود گفته است : « * ( يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا ، إِذا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلاةِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَكُمْ وَأَيْدِيَكُمْ إِلَى الْمَرافِقِ ، وَامْسَحُوا بِرُؤُسِكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ إِلَى الْكَعْبَيْنِ ) * اى مؤمنان ! چون خواهيد به نماز ايستيد ، رو و دستهاى خود را تا آرنج بشوييد ، و سر و پاهاى خود را تا برآمدگى پا مسح كنيد » ؛ و گفته است : « * ( فَإِذا لَقِيتُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا فَضَرْبَ الرِّقابِ حَتَّى إِذا أَثْخَنْتُمُوهُمْ فَشُدُّوا الْوَثاقَ ، فَإِمَّا مَنًّا بَعْدُ وَإِمَّا فِداءً ، حَتَّى تَضَعَ الْحَرْبُ أَوْزارَها ) * چون با كفر پيشگان ( در ميدان كارزار ) روبرو گشتيد ( شجاعانه پيكار كنيد و ) گردن زنيد ، تا آنگاه كه آنان را از كار بيندازيد ، در اين هنگام ( از آنان اسير گيريد و ) بر آنان بندهاى محكم بنديد ، تا از آن پس يا برايشان منت نهيد ( و آزاد كنيد ) يا فدا گيريد ، ( چنين كنيد ) تا گاهى كه شعلهء آتش جنگ فرو نشيند . . . » . و اين است آنچه خدا بر دستها واجب كرده ، كه زدن از كار دست است .
[ و - ايمان و عمل پا ] و فرض على الرّجلين أن لا يمشي بهما الى شيء من معاصي الله ، و فرض عليهما المشي الى ما يرضي الله عز و جل فقال : « * ( وَلا تَمْشِ فِي الأَرْضِ مَرَحاً إِنَّكَ لَنْ تَخْرِقَ الأَرْضَ وَلَنْ تَبْلُغَ الْجِبالَ طُولًا ) * » [3] و قال :

[1] سورهء مائده ( 5 ) : 6 .
[2] سورهء محمد « ص » ( 47 ) : 4 .
[3] سورهء اسرا ( 17 ) : 37 .

481