چشمهاى خود را فرو گيرند و فروج خويش نگاه دارند » ؛ ( 1 ) بدين گونه مؤمنان را از اين نهى كرد كه به عورتهاى خود نگاه كنند ، هم بايد انسان به عورت برادر خود نظر نكند ، و هم اندام عورت خويش پوشيده دارد تا ديگرى آن را ننگرد ؛ و گفته است : « * ( وَقُلْ لِلْمُؤْمِناتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِنَّ وَيَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ ) * به زنان مؤمن بگو كه چشمهاى خود را فرو گيرند و فروج خويش نگاه دارند » ، و زنى به اندام نهان خواهر خود نگاه نكند ، و آن را پوشيده دارد تا نظر ديگرى بر آن نيفتد . ( زبيرى گويد : در اينجا امام صادق چنين افزود :
« هر چه در قرآن در بارهء نگاهدارى اندام نهان ( فرج ) آمده مقصود حفظ از زنا است ، جز در اين آيه كه مقصود نگاه است ) . سپس خداوند آنچه بر قلب و زبان و گوش و چشم واجب است در آيه اى ديگر به هم پيوسته و چنين گفته است : « * ( وَما كُنْتُمْ تَسْتَتِرُونَ أَنْ يَشْهَدَ عَلَيْكُمْ سَمْعُكُمْ وَلا أَبْصارُكُمْ وَلا جُلُودُكُمْ ) * شما نمىتوانستيد كردار خويش از آن پوشيده داريد كه گوش و چشم و پوست شما بر ضد شما گواهى دهند » ، كه مقصود از پوست ، فرج و ران است . و باز گفته است : « * ( وَلا تَقْفُ ما لَيْسَ لَكَ بِه عِلْمٌ ، إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤادَ كُلُّ أُولئِكَ كانَ عَنْه ) * مسئولا در پى چيزى مرو كه به آن علم ندارى ، كه گوش و چشم و قلب همه مسئولند ، و از آنها مؤاخذه مىشود » . اين است آنچه خدا بر دو چشم واجب فرموده است ، يعنى : نظر نكردن به آنچه خدا حرام كرده است . و اين عمل چشم است و ايمان چشم .
[ ه - ايمان و عمل دست ] و فرض الله على اليدين أن لا يبطش بهما الى ما حرّم الله ، و أن يبطش بهما الى ما أمر الله عز و جل ، و فرض عليهما من الصّدقه و صلة الرّحم و الجهاد في سبيل الله و الطَّهور للصّلاة فقال : « * ( يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلاةِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَكُمْ وَأَيْدِيَكُمْ إِلَى الْمَرافِقِ وَامْسَحُوا بِرُؤُسِكُمْ ) *

480