يك جمله است و آن اين است ما مىپنداريم اين تازه همان كهنه است در ظرف اين پندار تازه و كهنه يكى هستند و اين وحدت با ماديت ادراك نمىسازد و البته چنانچه گفته شد اين ادراك نسبت بخارج ميتواند خطا و پوچ بوده باشد نه پيش خود و در ظرف خود .

109