فراهم آورند كه بتوانند حافظ اسلام باشند . و اين از اهم واجبات است . و از واجبات مطلق مىباشد نه مشروط . [1] و از جاهايى است كه فقهاى اسلام بايد دنبالش بروند ، حوزه هاى دينى بايد به فكر باشند و خود را مجهز به تشكيلات و لوازم و قدرتى كنند كه بتوانند اسلام را به تمام معنا نگهبانى كنند ، همان گونه كه خود رسول اكرم ( ص ) و ائمه ( ع ) حافظ اسلام بودند و عقايد و احكام و نظامات اسلام را به تمام معنا حفظ مىكردند .
ما تمام جهات را كنار گذاشته‌ايم ، و مقدارى از احكام را گرفته ، خلفاً عن سلف ، [2] مباحثه مىكنيم . بسيارى از احكام اسلام جزء علوم غريبه [3] شده است ! اصلًا اسلام غريب است . از آن فقط اسمى مانده است . تمام جزاييات اسلام ، كه بهترين قانون جزايى است كه براى بشر آمده ، الان به كلى فراموش شده ، و لم يبق إلَّا اسمه . [4] تمام آيات شريفه كه براى جزاييات و حدود آمده است لم يبق الَّا قرائته ما قرائت مىكنيم * ( « الزَّانِيَةُ وَالزَّانِى فَاجْلِدُوا كُلَّ واحِدٍ مِنْهُما مِائَةَ جَلْدَةٍ » ) * [5] اما تكليف نداريم . فقط بايد قرائت كنيم تا قرائت ما خوب شود و از مخرج ادا كنيم ! اما اين كه واقعيتهاى اجتماعى چه گونه است ، و جامعهء اسلامى در چه حالى است ، و فحشا و فساد چه گونه رواج پيدا كرده ، و حكومتها مؤيد و پشتيبان زنا كاران هستند ، به ما مربوط نيست ! ما فقط بفهميم كه براى زن و مرد زنا كار اين مقدار حد تعيين شده است ، ولى جريان حد و اجراى قانون مبارزه با زنا به عهدهء چه كسى مىباشد ، به ما ربطى ندارد ! مىپرسم آيا رسول اكرم ( ص ) اين طور بودند ؟ قرآن را مىخواندند و كنار مىگذاشتند و

[1] اگر وجوب يك واجب نسبت به چيزى مشروط نباشد ، « واجب مطلق » خواهد بود نسبت بدان چيز ؛ مانند : وجوب نماز نسبت به وضوء . و هر گاه وجوب واجب نسبت به چيزى مشروط باشد ، « واجب مشروط » خواهد بود نسبت به همان چيز ؛ مانند وجوب حج نسبت به استطاعت .
[2] پشت به پشت ، سينه به سينه .
[3] علومى كه از نيروهاى فوق طبيعى مكتوم يا اسرار آميز بحث مىكنند مانند علوم سحر ، جادو ، جفر ، تسخير ارواح و تسخير جن .
[4] اشاره است به سخن نبى اكرم ( ص ) و امير المؤمنين ( ع ) كه : سَيَأْتى عَلى أُمَّتى زَمانٌ لا يَبْقى مِنَ الْقُرآنِ إلَّا رَسْمُه وَلا مِنَ الإْسلامِ إلَّا اسْمُه ( روزگارى براى امت من خواهد آمد كه از قرآن جز نشانه‌اى و از اسلام جز نامى باقى نماند . ) بحار الأنوار ، ج 2 ، ص 109 . « كتاب العلم » ، باب 15 ، حديث 14 . و نهج البلاغه ، « حكمت » 361 .
[5] هر يك از زن و مرد زنا كار را صد تازيانه بزنيد . » ( نور 2 ) .

68