بريزد چنين و چنان مىشود . [1] خلاصه دستور داده‌اند كه با آنها به هيچ وجه همكارى نشود و قطع رابطه بشود . از طرف ديگر آن همه روايت كه در مدح و فضيلت عالم و فقيه عادل وارد شده و برترى آنها را بر ساير افراد مردم گوشزد كرده‌اند . . اينها همه طرحى را تشكيل مىدهند كه اسلام براى تشكيل حكومت اسلامى ريخته ، براى اين كه ملت را از دستگاه ستم كاران منصرف و رو گردان سازد و خانهء ظلم را ويران كند ، و درب خانهء فقها را به روى مردم بگشايد ، فقهائى كه عادل و پارسا و مجاهد و در راه اجراى احكام و برقرارى نظام اجتماعى اسلام مىكوشند .
مسلمانان هنگامى مىتوانند در امنيت و آسايش به سر برده ايمان و اخلاق فاضلهء خود را حفظ كنند كه در پناه حكومت عدل و قانون قرار گيرند ، حكومتى كه اسلام نظام و طرز اداره و قوانينش را طراحى كرده است . اكنون وظيفهء ما است كه طرح حكومتى اسلام را به اجرا درآوريم و پياده كنيم اميدواريم كه معرفى طرز حكومت و اصول سياسى و اجتماعى اسلام به گروههاى عظيم بشر موجى در افكار به وجود آورد و قدرتى كه از نهضت مردم پديد مىآيد عامل استقرار نظام اسلام شود .
بارالها ، دست ستمگران را از بلاد مسلمين كوتاه كن خيانتكاران به اسلام و ممالك اسلامى را ريشه كن فرما ، سران دولتهاى اسلام را از اين خواب گران بيدار كن تا در مصالح ملتها كوشش كنند و از تفرقه ها و سود جوييهاى شخصى دست بردارند . نسل جوان و دانشجويان دينى و دانشگاهى را توفيق عنايت فرما تا در راه اهداف مقدسهء اسلام به پا خيزد و با صف واحد در راه خلاص از چنگال استعمار و عمال خبيث آن و دفاع از كشورهاى اسلامى اشتراك مساعى كنند . فقها و دانشمندان را موفق كن كه در هدايت و روشن كردن افكار جامعه كوشا باشند و اهداف مقدسهء اسلام را به مسلمين خصوصا به نسل جوان برسانند و در برقرارى حكومت اسلامى مجاهدت كنند . إِنك ولى التوفيق ، و لا حول و لا قوة الا با لله العلى العظيم .
< / لغة النص = فارسي >

[1] در عقاب الاعمال از امام صادق نقل كرده كه از جدش رسول خدا روايت فرمود : إذا كانَ يومُ القيامةِ نادى منادٍ : أيْنَ أعْوان الظَّلمَةِ وَمنْ لاقَ لهم دواةً أَو رَبَطَ كَيْساً أَو مدَّ لهُم مدَّةَ قَلَمٍ ، فَاحْشُرُوهُمْ مَعَهُمْ . ( كجايند ياران ستمگران ! و آنان كه در دواتشان ، ليقه نهادند و يا كيسه زر براى ايشان بستند يا براى آنان قلمى به دوات آغشتند ، پس اينك با همان ياران ستمگران محشورشان كنيد . ) وسائل الشيعه ، ج 12 ، ص 130 ، « كتاب التجاره » ، « ابواب ما يكتسبه به » ، باب 42 .

153