نام کتاب : منابع فقه ( فارسي ) نویسنده : محمد تقي جعفري جلد : 1 صفحه : 61
[1] « خداى را بپرستيد و براى او همتايى قرار ندهيد ، با پدر و مادر نيكويى كنيد و هم با نزديكان و يتيمان و بينوايان و همسايهء خويشاوند و همسايهء بيگانه و دوست همدم و ره گذر نيازمند و بردگان خود ، خداوند مردم سركش خودستاى را دوست ندارد . يعنى همان كسان كه بخل مىورزند و مردم را نيز به بخل وا مىدارند و آن چه را خداى به كرم خود به آنان داده ، از مردم پنهان مىدارند ، ما براى كفران كنندگان عذابى خوار كننده آماده ساختهايم . » 11 - * ( الَّذِينَ يَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَالْفِضَّةَ وَلا يُنْفِقُونَها فِي سَبِيلِ الله فَبَشِّرْهُمْ بِعَذابٍ أَلِيمٍ . يَوْمَ يُحْمى عَلَيْها فِي نارِ جَهَنَّمَ فَتُكْوى بِها جِباهُهُمْ وَجُنُوبُهُمْ وَظُهُورُهُمْ هذا ما كَنَزْتُمْ لأَنْفُسِكُمْ فَذُوقُوا ما كُنْتُمْ تَكْنِزُونَ ) * [2] « آنان كه طلا و نقره را اندوخته مىكنند و در راه خدا انفاق نمىكنند ، به عذابى دردناكشان خبر ده . روزى كه همان طلا و نقره را در آتش جهنم سرخ كنند و با همانها پيشانى و پهلو و پشتشان را داغ نمايند و بگويند اين همان