بسمه تعالى بحث اول - منابع فقهى ذبائح اهل كتاب آياتى كه مربوط به ذبح حيوانات است در موارد متعددى از قرآن بيان شده است :
1 - * ( قُلْ لا أَجِدُ فِي ما أُوحِيَ إِلَيَّ مُحَرَّماً عَلى طاعِمٍ يَطْعَمُه إِلَّا أَنْ يَكُونَ مَيْتَةً أَوْ دَماً مَسْفُوحاً أَوْ لَحْمَ خِنزِيرٍ فَإِنَّه رِجْسٌ أَوْ فِسْقاً أُهِلَّ لِغَيْرِ الله بِه ، فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ باغٍ وَلا عادٍ فَإِنَّ رَبَّكَ غَفُورٌ رَحِيمٌ ) * . انعام / 145 . [1]

[1] بگو در مطالبى كه به من وحى شده است چيزى را كه براى خورندگان طعام حرام باشد نمىيابم ، مگر اين كه مردار باشد يا خون ريخته يا گوشت خوك كه پليد است ، يا حيوانى كه بدون بردن نام خدا از روى فسق ذبح كنند ، و در همينها كه حرام است نيز هر گاه كسى به خوردن آنها مضطر گرديد ، در صورتى كه از روى ستم و از راه تعدى و تجاوز از فرمان خدا نباشد باز خدا خواهد بخشيد كه پروردگارت در گذرنده و مهربان است .

151