حجة الاسلام را از أصل مال بيرون مىكنند و حج نذر را از ثلث مال أو بيرون مىكنند و وفا به نذر خود كرده است به گذاشتن مال و وصيت كردن و اگر آن مقدار نگذاشته باشد كه هر دو را بيرون توان كرد بلكه يكى را بيرون توان كرد حجة الاسلام را بيرون مىكنند از آن چه گذاشته است و وارث يا پسر بزرگتر به نيابت ميّت حج نذر را مىكنند زيرا كه بمنزله دين است كه در ذمه اوست .
و اشهر ميان علما آنست كه هر واجب مالي را از أصل مال بيرون مىكنند و اگر مال نگذاشته باشد بر ولى واجب نيست پس قضاى ولى بر سبيل استحبابست على المشهور و ممكن است كه اخراج نذر از ثلث از جهة آن باشد كه چون مشغول الذمّه به حج واجب بوده است نذر صحيح نباشد و چون بلفظ در آورده است سنّت باشد و وجه آن گفته‌اند كه مىبايد كه متعلق نذر راجح باشد كه اقلا آن فعل مستحب باشد تا نذر منعقد شود ، و چون مشغول الذمّه : حج مستحب نمىتواند كرد پس نذر منعقد نشود

99