إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 817)

با تضرع و زارى به درگاه حق سبحانه و تعالى آمده باشد و عظمت و جلال أو را داند پس مىبايد كه دلت را متوجه أقدس أو كنى و أعضاء و جوارحت را به آداب و قوانين شرع بدارى و در وقت خواندن قرآن و أذكار دلت متوجّه أو باشد و دانى كه چه مىگويى ، و به جا آورى نماز را با حدودش كه چهار هزار حدّ است از واجبات و مندوبات و ترك محرّمات و مكروهات و بدانى احكامى را كه متعلق به نماز است و شرايط و أركان آن را ، و مجموع اينها چهار هزار مسأله مىشود و جميع حقوق آن را رعايت كنى كه جميع اعضا و جوارح را مشغول نماز گردانى و عمده دل است اگر دل با حق سبحانه و تعالى است هر عضوى به جاى خود ايستاده حركت نمىكند و اگر دل با أو نيست هر عضوى به طرفي مىرود و اين معاني مجربست و از پيش گذشت < صفحة فارغة > [ حق حج ] < / صفحة فارغة > ( و حقّ الحجّ ان تعلم انّه وفادة إلى ربّك و فرار اليه من ذنوبك و فيه قبول توبتك و قضاء الفرض الَّذى أوجبه الله عزّ و جلّ عليك ) ( 1 ) و حج بر تو اين حق دارد كه بدانى كه به حج رفتن به درگاه حق سبحانه و تعالى رفتن است چنان كه گذشت در اخبار صحيحه كه حاجيان مهمانان خداوندند كه به درگاه أو آمده‌اند تا از فضل أو بهره يابند ، و بدانى كه حج گريختن است به جناب أقدس أو از گناهان لا تتناهى چنان كه گذشت در تفسير آية كريمه * ( فَفِرُّوا إِلَى الله ) * كه مراد حج است و هر گاه أكرم الأكرمين فرموده باشد كه از شر گناهان به من گريزيد پس البتة گناهان ايشان را خواهد آمرزيد و توبه ات را قبول خواهد كرد و اگر توبه كنى ، يا آن كه أصل رفتن بمنزله توبه است و مقبول است به مجرد رفتن ، و به جا آوردهء فرضى را كه حق سبحانه و تعالى بر تو واجب گردانيده است يعنى همين علت كافى است در سببيّت رفتن چه جاى آن كه منافعش بسيار و فوايدش بىشمار است و اشعارى دارد

761