باد ، پدر و مادرم فداى تو باد اى مولى و امام من به زيارة تو آمده‌ام و به اميد احسان تو آمده‌ام و پناه به تو آورده‌ام از گناهانى كه بر خود ستم كرده‌ام و هيمه جهنّم را به سبب معاصي بر پشت خود كشيده‌ام پس شفاعت كن مرا در روزى كه فقير و محتاج باشم به درستى كه مقام محمود شفاعت از تست و تو نزد أو رويى دارى كه هر چه مىطلبى مىدهد .
پس دست راست را بر مىدارى و دست چپ را بر قبر پهن مىكنى و مىگويى كه خداوندا تقرب مىجويم بسوى تو به دوستى ايشان و به ولايت ايشان و تولى مىكنم به آخر ايشان به نحوى كه تولى دارم به أول ايشان و أئمة اثنى عشر را امام خود مىدانم و بيزارم از هر پيشوائى و محل اعتمادي كه غير ايشانند و مراد أئمة جورند ، خداوندا لعنت كن جمعى را كه تبديل كردند نعمت ترا يعنى بدل كردند أئمة عدل را بائمه جور يا نعمت ترا در برابر كفران نمودند ، يا عوض از شكر نعمت كفران نعمت نمودند و تهمت زدند بر پيغمبر تو كه تو از جهة خواهش خود بىفرمان الهى على و فرزندانش را امام كرد و انكار نمودند معجزات ترا يا امامت أئمة را باور نداشتند و استهزاء نمودند به امامي كه تو از جهة ايشان مقرر فرمودى و مردمان را از خلفاء بنى اميّه و بنى عباس بر دوش أهل بيت پيغمبر تو سوار كردند ، خداوندا تقرب مىجويم بسوى تو به لعنت بر ايشان و بيزارى از ايشان در دنيا و آخرت اى خداوند بخشاينده .
پس بيا به نزد پاهاى قبر و بگو صلوات الهى بر تو باد اى أبو الحسن كه كنيت حضرتست ، صلوات الهى بر روح و بدن تو باد كه صبر نمودى بر ايذاى امّت و حال آن كه امام صادق تو بودى كه حق سبحانه و تعالى تصديق كرده است ، بكشد حق سبحانه و تعالى كساني را كه ترا شهيد كردند بدست خود كه زهر دادند و به زبان كه امر نمودند پس تضرّع و زارى كن و مبالغه نما

653