مىكنند در كارهاى خير و ترا مىخوانند از روى رغبت و خواهش ثواب ، و رهبت و ترس از عقاب ، و بگردانى مرا از جمله خاشعان . و اين جمله مقتبس است از قول حق سبحانه و تعالى در وصف زكريا و يحيى و زوجه أو كه * ( إِنَّهُمْ كانُوا يُسارِعُونَ فِي الْخَيْراتِ وَيَدْعُونَنا رَغَباً وَرَهَباً وَكانُوا لَنا خاشِعِينَ ) * آن چه را به ايشان عطا فرموده است به دعا از أو مىطلبيم كه به من نيز عطا فرمايد خداوندا تو بشارت دادى ما را بر زبان رسولت كه صلوات و درودهاى تو بر أو و بر آل أو باد به آن كه فرمودى كه يا محمد بشارت ده آن جمعى را كه گوش مىدهند أو امر ما را و متابعت مىكنند هر چه را أحسن است ، و ديگر فرمودى كه كه يا محمد بشارت ده آن جمعى را كه ايمان آورده‌اند كه ايشان را تقدمى در راستى يا خوبى است نزد پروردگار ايشان .
خداوندا به درستى و راستى كه من به تو و بجميع پيغمبران تو ايمان دارم پس چنان مكن كه بعد از معرفت ايشان مرا بدارى در جائى كه رسوا گردانى مرا نزد خلايق ، بلكه حشر كن مرا با أنبيا و أوصيا و مرا بميران با تصديق به ايشان به درستى كه ايشان بنده تواند و تو ايشان را مخصوص گردانيده به كرامت خود و امر كردى مرا به متابعت ايشان ( ثمّ تدنوا من القبر و تقول السّلام من الله السّلام على محمّد امين الله و على رسله و عزائم امره و معدن الوحي و التّنزيل ، الخاتم لما سبق و الفاتح لما استقبل و المهيمن على ذلك كلَّه و الشّاهد على خلقه و السّراج المنير و السّلام عليه و رحمة الله و بركاته ، اللَّهمّ صلّ على محمّد و أهل بيته المظلومين أفضل و أكمل و ارفع و اشرف ما صلَّيت على أحد من أنبيائك و رسلك و أصفيائك ، اللَّهمّ صل على علىّ أمير المؤمنين عبدك و خير خلقك بعد نبيّك و اخى رسولك و وصىّ ) *

576