شهداء أحد است و به أسانيد صحيحه منقولست از معاوية بن عمار كه حضرت صادق صلوات الله عليه فرمودند كه ترك مكن آمدن به مواضع مشرفه مدينه را همه يعنى مگذار كه يكى از اينها از تو فوت شود و اگر چه ظاهر عبارت آنست كه اگر همه يك موضع باشد آن را درياب و آن مسجد قباست كه حق سبحانه و تعالى در قرآن مجيد وصف آن فرموده است كه مسجديست كه بناى آن بر تقوى است و خالصا لوجه الله ساخته شده است ، و غرفه ما در إبراهيم فرزند حضرت سيد المرسلين است صلى الله عليه و آله كه در آنجا نصّ بر امامت علي بن أبي طالب صلوات الله عليه واقع شد ، و ديگر مسجد فضيخ كه آفتاب از جهة نماز حضرت أمير المؤمنين صلوات الله عليه برگشت و زيارة قبور شهدا خصوصا حمزه را ترك مكن كه بعد از أئمة معصومين حمزه سيّد الشهداست ، و بعد از حضرت أمير المؤمنين صلوات الله عليه أو أسد الله است ، و ديگر برو به مسجد احزاب كه مسجد فتح است و آن فتح نيز بدست حضرت أمير المؤمنين صلوات الله عليه واقع شد به كشتن عمرو بن عبد و دو در آن مساجد و مشاهد نماز كن آن قدر كه خواهى ، و چون به زيارة قبور شهداء أحد روى بگو رحمت الهى بر شما باد به سبب صبري كه كرديد در جهاد و نيكو عاقبتى شما را حاصل شد كه به بهشت عنبر سرشت رفتيد و اين زيادتى نيز وارد شده است كه « يا ليتني كنت معكم فأفوز فوزا عظيما ) * يعنى كاش من با شما مىبودم و فايز مىشدم به فوز و رستگارى عظيم چنان كه شما فايز شديد و اين غنيمت عظمى را بر ديد ، و چون به مسجد فتح روى دعاى حضرت را از جهة حصول مطالب بخوان كه ترجمه اش اينست كه اى فريادرس مغمومان و اى أجابت كننده دعاهاى مضطران بر طرف ساز از من هم و غم و شدت مرا چنان كه بر طرف كردى در اين مقام هم و غم و شدت و حزن آن حضرت را و كفايت كردى هول و خوف

512