محتمل است كه حضرت فرموده باشند كه مردمان كه مىگويند صيد حرام است دروغ نمىگويند كه صيد حرامست ، و ليكن نمىدانند كه ميان دو حره حرامست نه در ميان دو كوه و تا تقيه نباشد چنين سخن نمىگويند ( و لمّا دخل رسول الله صلَّى الله عليه و آله المدينة قال اللَّهُمَّ حبّب إلينا المدينة كما حبّبت إلينا مكَّة أو اشدّ و بارك في صاعها و مدّها و انقل حمّاها و وباها إلى الجحفة ) ( 1 ) و بطرق متكثرة منقولست كه چون حضرت سيد المرسلين صلوات الله عليه و آله داخل شدند در مدينه مشرفه دعا كردند كه خداوندا چنان كه مكة معظمه را محبوب ما كرده بودى مدينه مشرفه را نيز محبوب ما گردان يا بيشتر ، خداوندا بركت ده در صاع و مدّ آن و تب و طاعون آن را به جحفه فرست چون كافر بودند و بوى خير از ايشان نمىآمد ( و روى انّ الصّادق صلوات الله عليه ذكر الدّجّال فقال لا يبقى منها سهل الَّا وطئه الَّا مكَّة و المدينة فانّ على كلّ نقب من أنقابها ملك يحفظهما من الطَّاعون و الدّجّال ) ( 2 ) و در موثق كالصحيح منقولست از ابن بكير كه آن حضرت صلوات الله عليه حرف دجّال را فرمودند و فرمودند كه نمىماند زمين هموارى و در تهذيب « منهل » است يعنى جائى كه آب در آنجا باشد يعنى آبادانى نمىماند مگر آن كه وارد مىشود در آنجا مگر در مكة معظمه و مدينه مشرفه كه در هر راه كوهى از راههاى كوههاى هر دو فرشتهء هست كه حفظ مىكنند اين دو بلده مباركه را از طاعون و از ورود دجال ، و در أحاديث بسيار وارد است از طرق عامه كه چون دجال كل زمين را طي كند و خواهد كه داخل مدينه شود حضرت صاحب الامر از مكة متوجه مدينه شوند و دجال داخل نشده در

484