بيشتر از باقي باشد پس به زير آي تا پايه چهارم كه كعبه معظمه از جانب دست راست آن در وقتي كه رو به كعبه باشند از در مسجد پيداست و بايست و اين دعا بخوان ، و اين دعا در صحيحه معاوية هست انحدار تا پايه چهارم نيست خداوندا به درستى كه پناه به تو آورده‌ام از عذاب قبر و از امتحان كه سؤال منكر و نكير باشد يا رومان فتان قبور باشد چنان كه در صحيفة كامله بر سبيل اجمال هست و در حديث اصبغ از سلمان مفصل هست كه فتّان به ميت مىگويد و بنويس آن چه در دار دنيا كرده ، عذاب و عقوبت يك يك را گويد كه به سبب اين معصيت مستحق اين عذابي و به سبب آن مستحق آن ، و از غربت و تنهائى و تاريكى و تنگى صوري و معنوي قبر پناه به تو مىآورم خداوندا مرا در سايه رحمتت جاده روزى كه نباشد سايه و پناهى مثل ظل رحمت يا عرش تو پس از پايه چهارم به زير أو در وقت زير آمدن پشت خود را باز كن از روى تواضع و شكستگى و بگوى اى پروردگار عفو اى خداوندى كه بندگان را امر به عفو كرده با نهايت احتياج ايشان حتى در قتل ، تو اولايى به عفو با غناي ذاتي اى خداوندى كه بر عفو ثواب مىدهى از تو طلب مىكنم عفو را در دنيا و در قبر و در حشر يا از روى تأكيد مكرر شده است ، اى بخشنده‌اى كريم اى نزديك به عفو و رحمت اى دور از آن كه وصف جلال و عظمتت توان كرد هر نعمتي را كه از من گرفته بر من رد كن و بدار مرا به طاعت و رضاى خودت ، پس روانه شو به پاى خود نه سواره با سكينه دل بذكر الهى و با وقار تن به آرام تا برسى به مناره أول كه طرف صفاست پس از آنجا تند برو شتر دو كه گامها نزديك باشد و تند باشد و بگوى بسم الله به أعانت الهى سعى مىكنم و حق

409