منسكى را نام مىبرد أولا به سرخى نوشته شود و بمنزله باب و فصل است پس التلبية خبر مبتداى محذوفست كه آن هذه است يا بر عكس كه البتة هذه باشد يعنى اين است احكام و كيفيت تلبيه و ثم عطف است بر جمله سابقه و چون أولا در خاطر داشته است كه سياق مناسك را از فقه رضوى بر دارد و در فقه بر سبيل خطابست أو نيز مخاطب ساخته است كل واحد واحد از مكلفين را چنان كه در خطاب عام مقرر است پس تلبيات اربع را آهسته بگو چنان كه در فقه رضوى است ، و صدوق به آن عمل كرده است و بعد از أو ساير علما عمل كرده‌اند و گفته‌اند كه چنان كه واجبست كه در نماز نيت را مقارن تكبير احرام دارد همچنين واجبست كه تلبيه را مقارن احرام دارد ، و مؤيد اين قول است آن كه در اخبار متواتره وارد شده است كه از ميقات نگذرند مگر با احرام ، و در اخبار متواتره وارد شده است كه ميقات أهل مدينه مسجد شجره است پس لازمست كه حمل كنند أحاديث را كه وارد شده است كه از بيدا تلبيه مىگويند بر تلبيه جهرى .
و جمعى از معاصرين تشنيع مىزدند و مىزنند بر متاخّرين كه تلبيه از مسجد شجره بدعتست چون أحاديث متواتره وارد شده است بر آن كه فاصله مىكند ميان تلبيه و نيت احرام و غافل شده‌اند از دلالت اخبار سابقه پس شكى نيست كه به آن چه صدوق عمل نموده است أولى و أحوط است چنان كه سرّا مقارنت را واقع سازند و جهرا بعد از فاصله به نيّت قربت واقع سازند .
و اين تلبيات اربع تلبيه واجبست كه مىگويى در جواب دعوت الهى و خليلي و موسوى و محمدي صلى الله عليه و آله و عليهم كه مرا طلب

380