بلند آفريده است و ظاهرا كناية است از آن كه علوم و كمالات از حرم أعظم الهى كه رسول خدا و أئمة طاهرينند صلوات الله عليهم روانست . به جانب عالميان و بر عكس نيست و هر گز ايشان نزد كسى تعلم نگرفته‌اند .
چنان كه متواتر است از حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله كه فرمودند كه علوم أهل بيت من همه حكمت است يعنى علوم لدنّى است و از جانب حق سبحانه و تعالى است و ايشان اعلمند از همه كس در صغر و كبر :
از ايشان ياد گيريد و تعليم ايشان مكنيد و با آن كه حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه از پدرش كه به اتفاق عالميان اعلم أهل ارض بودند و تعلم كرده بود از جهة مصلحتى كه عامه اعتبار مىكردند علوّ أستاذ را و حضرت سيد الساجدين صلوات الله عليه را تابعي مىگفتند چون به شرف صحبت حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله نرسيده بود و از جابر كه به اين شرف فايز شده بود بيشتر روايت مىكردند از اين جهت آن حضرت گاهى به نزد جابر مىرفتند و از جابر سؤالها مىفرمودند و جابر مىگفت كه من داخل نمىشوم در نهى رسول الله صلى الله عليه و آله كه فرموده است كه شما تعليم أهل بيت من مكنيد و از ايشان تعلَّم كنيد حضرت مىفرمودند كه حديث را من بر تو مىخوانم تو بشنو و بگو حق است و چون بر جابر مىخواندند أو قسم ياد مىكرد كه و الله كه من از حضرت چنين شنيده‌ام و همين معنى سبب اين شد كه سنّيان و علماى ايشان از آن حضرت أحاديث بسيار روايت كرده‌اند .
و از أبو نعيم حافظ نقل كرده‌اند كه شافعي در أوايل سن به نزد مالك آمد در أواخر سنّ مالك ، و اعتبار عظيم داشت در مدينه مشرفه ، و در شبى كه داخل مدينه شد موطأ مالك را تمام مطالعه كرد و مالك بر كرسي مىنشست و القاء مسايل بتلامذه مىنمود كه كدام يك بهتر جواب مىدهند ، و شافعي

343