پيشتر نيز گذشت ، و شيخان در حسن كالصحيح از معاوية و حفص روايت كرده‌اند قريب به اين و كالصحيح از أبو بصير به همين مضمون < صفحة فارغة > [ معاني تفث ] < / صفحة فارغة > ( و روى أبو بصير عن أبي عبد الله صلوات الله عليه في قول الله عزّ و جلّ * ( ثُمَّ لْيَقْضُوا تَفَثَهُمْ ) * قال ما يكون من الرّجل في حال احرامه فإذا دخل مكة طاف و تكلَّم بكلام طيّب كان ذلك كفّارة لذلك الَّذى كان منه ) ( 1 ) و در موثق كالصحيح منقول است از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه در تفسير قول حق سبحانه و تعالى كه پس قضا كنند تفث و ناخوشى خود را حضرت فرمودند كه مراد از اين ناخوشيهاى معنويست كه از مكلف در حال احرام صادر شده باشد پس هر گاه كه طواف كنند و ذكر و دعا كنند اين ذكر و دعا و ساير كلمات خير كفاره چيزى چند مىشود كه از أو صادر شده باشد در حال احرام ، و ظاهر آنست كه هر چيزى مناسب آن را پاك مىكند پس كلمات خير كلمات بدر أو ممكن است كه مطلق اعمال خير كفاره مطلق اعمال شر باشد چنان كه ظاهر عبارتست ( و روى ذريح المحاربىّ عن أبي عبد الله صلوات الله عليه في قول الله عزّ و جلّ * ( ثُمَّ لْيَقْضُوا تَفَثَهُمْ ) * قال التّفث لقي الامام ) ( 2 ) و منقولست در حسن كالصحيح كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند در تفسير قول حق سبحانه و تعالى كه به جا آورند تفث خود را حضرت فرمودند كه تفث ملاقاة امام است صلوات الله عليه يعنى چون به سبب دورى از جناب أقدس امام زمان مؤمنان را ناخوشيها حاصل مىشود بعد از مناسك حج لازمست كه به خدمت آن حضرت روند تا تدارك همه بشود ، بلكه خواهد آمد اخبار كه غرض عمده از حج همين

250