عليه فرمودند كه هر گاه كوچ كنى و به حصبه برسى كه آن ابطح است و خواهى كه اندكى فرو آيى فرو آي به درستى كه پدرم صلوات الله عليه اندكى توقف مىفرمودند و بعد از آن سوار شده به خانهاى مكة مىفرمودند و نزول پدرم محض نزول بود بي آن كه آنجا در خواب روند پس حضرت صلوات الله عليه فرمودند كه حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله در اينجا توقف فرمودند و ليكن از جهة اين بود كه عايشه را آن حضرت صلى الله عليه و آله با برادرش عبد الرحمن به تنعيم فرستاد كه عمره بياورد و چون حايض شده بود و حج افراد كرده بود به حضرت شكايت كرد كه زنانت همه با حج و عمره برگردند و من با حج تنها حضرت أو را فرستادند تا عمره به جا بياورد و چون آمد حضرت بار كردند و روانه مدينه مشرفه شدند ، و در بخارى نيز به همين نحو روايت كرده است بطرق بسيار با اندك زياد و كمي ، و ظاهر شد كه عمره اش از حسد ناشى شد نه از جهة رضاى الهى و از اين اخبار ظاهر مىشود تحصيب سنت نيست بلكه نزول آن حضرت از جهة انتظار عايشه بود و ليكن چون حضرت توقف فرمودند متابعت آن حضرت خوبست و أمثال اين تاسّى مستحب است و الله تعالى يعلم ( و هو دون خبط و حرمان ) ( 1 ) يعنى اندكى توقف فرمودند و آن حضرت محض انداختن خود را واقع ساختند ، و خود را از استراحت محروم گردانيدند يا قريب به انداختن بود توقف حضرت ، و ظاهرا تصحيف از نساخ شده است و چنين بوده است و هو دون حايط حرمان يعنى مسجد حصبا قريب است به ديوار باغ يا به باغ حرمان چنان كه در كتابي هست كه هر جائى از مكة معظمه و حدودش را تحديد كرده‌اند و اسم مصنفش بخاطر نيست در تحديد مسجد حصبا ذكر كرده است به عبارت سابقه ، و از اخبار ظاهر مىشود كه در فضاى ابطح بوده

247