الشّمس فلا تصبح الَّا بها ) ( 1 ) و مرويست به أسانيد صحيحه از جميل كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند كه هر گاه از منى بيرون روى پيش از فرو رفتن آفتاب چنان كن كه پيش از صبح در منى باشى ، و به سى و شش سند صحيح منقولست از محمد بن مسلم از أحدهما صلوات الله عليهما به همين عبارت و به هيجده سند صحيح منقولست از عيص كه گفت سؤال كردم از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه از زيارة خانه كه از منى بيرون رود حضرت فرمودند كه اگر در روز به زيارة رود يا در أول شب چنان كند كه پيش از صبح در منى باشد و اگر بعد از نصف شب يا سحر از منى بيرون رود به جانب مكة از جهة زيارة خانه باكى نيست كه پيش از صبح در مكة باشد ( و روى عنه جعفر بن ناجية انّه قال إذا خرج الرّجل من منى اوّل اللَّيل فلا ينتصف له اللَّيل الَّا و هو بمنى و إذا خرج بعد نصف اللَّيل فلا باس ان يصبح بغيرها ) ) * ( 2 ) و كالصحيح منقولست از جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند كه هر گاه شخصي در أول شب از منى بيرون رود مىبايد كه پيش از نصف شب خود را بمنى رساند تا آن كه بيشتر شب در منى باشد و اگر بعد از نصف شب بيرون رود باكى نيست كه صبح را در غير منى بكند چون أكثر شب در منى بوده است و أحاديث صحيحه بر اين مضمون بسيار وارد شده است و بعضي گذشت ( و قال الصّادق صلوات الله عليه لا تدخلوا منازلكم بمكَّة إذا زرتم يعنى أهل مكَّة ) ( 3 ) و كالصحيح منقولست از آن حضرت صلوات الله عليه كه فرمودند

233