هر كه از مكة معظمه بيرون رود به قصد عمره و احرام گرفته داخل شود قطع نكند تلبيه را تا نظرش به كعبه افتاد و مضمونش موافق است با حديث معاوية امّا مراد صدوق نيست چون بعد از اين مىگويد اين را كه ( و روى انّه يقطع التّلبية إذا نظر إلى المسجد الحرام ) ( 1 ) يعنى مرويست كه قطع تلبيه مىكند وقتي كه نظرش به مسجد الحرام افتد و ظاهرا مرادش حديث معاوية است كه مذكور شد و چون در حديث ديگر نديده‌ام نظر به كعبه را دور نيست كه عمر بن يزيد باشد چنان كه شيخ فهميده است اگر چه قريبند به يك ديگر .
و شيخ در روايت كالصحيح از عمر بن يزيد نقل كرده است كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند كه هر كه داخل مكة شود از جهة عمره مفرده پس مىبايد كه قطع كند تلبيه را وقتي كه شترش پا در حرم گذارد . و چون عمر بن يزيد اين روايت را روايت كرده است اندكى بعيد است كه تتمه از روايت أو باشد ( و روى انّه يقطع التّلبية إذا دخل اوّل الحرم ) ( 2 ) و مرويست كه شخصي كه عمره مفرده مىكند قطع مىكند تلبيه را وقتي كه داخل مىشود در اوّل حرم و دور نيست كه روايت سابقه باشد اگر چه اندك تغييرى دارد و به اين عبارت واقع شده است در تلبيه متمتع .
و كلينى در موثق روايت كرده است از زراره كه حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه فرمودند كه معتمر قطع تلبيه مىكند هر گاه داخل حرم مىشود و دور نيست كه همين روايت را صدوق نقل بالمعنى كرده باشد ( و في رواية الفضيل قال سألت أبا عبد الله صلوات الله عليه قلت دخلت بعمرة فأين اقطع التّلبية فقال بحيال العقبة عقبة المدنيّين قلت ) *

176