صلوات الله عليه انّ معي صبية صغارا و انا أخاف عليهم البرد فمن اين يحرمون فقال ائت بهم العرج فليحرموا منها فإنك إذا اتيت العرج وقعت في تهامة ثمّ قال فان خفت عليهم فات بهم الجحفة ) ( 1 ) و كالصحيح منقولست از يعقوب كه گفت عرض نمودم به حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه كه أطفال ريزه را با خود آورده‌ام و ما مىترسيم كه از سرما آزار يابند و بيمار شوند از كجا ايشان را احرام مىبايد بست حضرت فرمودند كه ايشان را به عرج بركه از اعمال فرعست سه چهار منزلي مدينه مشرفه است زيرا كه چون داخل آن مىشوى داخل تهامه شده كه از زمين مكة معظمه است از طرق مدينه مشرفه و مىبايد كه احرام از خارج آن بسته شود پس فرمودند كه اگر بر ايشان خوف داشته باشى تا جحفه ببر و آن سه منزلي است تخمينا و به يك منزلي اقربست به مكَّه از عرج ( و روى معاوية بن عمّار عن أبي عبد الله صلوات الله عليه قال انظروا من كان معكم من الصّبيان فقدّموه إلى الجحفة أو إلى بطن مرّ و يصنع بهم ما يصنع بالمحرم و يطاف بهم و يرمى عنهم و من لا يجد الهدى منهم فليصم عنه وليّه ) ( 2 ) به بيست و شش سند صحيح و يك حسن كالصحيح از كافى منقولست از معاوية كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند كه مهلت دهيد و يا نظر شفقت به ايشان كنيد كه جفا نمىتواند كشيد اطفالى كه با شمايند تا جحفه از طرف مدينه مشرفه يا تا بطن مرّ و مرّ الظَّهرانش نيز مىگويند و الحال مرّان مىگويند از طرف مدينه مشرفه و طرف عراق كه

114