صلوات الله عليه فرمودند كه حق سبحانه و تعالى منادى را مقرر فرموده است كه هميشه ندا مىكند كه هر بنده را كه حق سبحانه و تعالى به أو احسان كرده باشد و روزى أو را فراخ گردانيده باشد و در هر پنج سال يك بار به درگاه خداوند خود نيايد كه طلب كند احسانهاى خداوند خود را به درستى كه أو محرومست از رحمت الهى و روايت صدوق ممكن است كه نقل بالمعنى باشد از اين دو حديث و اظهر آنست كه حديث ديگر ديده باشد باين عبارت < صفحة فارغة > [ نماز در مسجد خيف ] < / صفحة فارغة > ( و قد روى صلَّى في مسجد الخيف بمنى سبعمائة نبىّ ) ( 1 ) و كالصحيح منقولست از جابر كه حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه فرمودند كه در مسجد خيف كه در منى واقعست هفتصد پيغمبر نماز كرده‌اند و ممكن است كه مراد از هفتصد كثرت باشد تا منافاة نداشته باشد با حديث صحيح كه هزار پيغمبر در آن نماز كرده‌اند با آن كه ممكن است كه مراد هفتصد پيغمبر از بني إسرائيل باشند و سيصد از غير ايشان يا هزار پيغمبر از غير ايشان يا بر عكس ( و كان مسجد رسول الله صلَّى الله عليه و آله على عهده عند المنارة الَّتى في وسط المسجد و فوقها إلى القبلة و نحو ثلثين ذراعا و عن يمينها و عن يسارها و خلفها نحو ذلك ) ( 2 ) و آن چه مسجد منى بود در زمان حضرت سيد المرسلين صلَّى الله عليه و آله از منارى كه در ميان مسجد است از جانب قبله قريب به سى ذرع بود بذراع دست و از دست راست و دست چپ و پشت سر هر يك سى ذراع بود تقريبا يا سى ذرع حقيقي بود در چهار جانب پس آن چه زياد كرده‌اند الحال مسجد نباشد و عامه از باب تيمن و تبرك قرباني را در آن زيادتيها مىكشند و دور نيست كه بد نباشد و ازاله نجاست از آن واجب نباشد چون زمين منى و

96