هر كه نظر به كعبه كند و عارف باشد بحق آن كه آن را بزرگ داند حق سبحانه و تعالى گناهان أو را بيامرزد و كفايت كند مهمات أو را ( و قال الصّادق صلوات الله عليه من نظر إلى الكعبة فعرف من حقّنا و حرمتنا مثل الَّذى عرف من حقّها و حرمتها غفر الله له ذنوبه كلَّها و كفاه همّ الدّنيا و الآخرة ) ( 1 ) و كالصحيح منقول است از آن حضرت صلوات الله عليه كه هر كه نظر كند به كعبه و در كافى اين عبارت هست كه بمعرفة يعنى عارف باشد بحق آن و حق حرمت ما كه أئمة معصومانيم بداند به آن كه ما را امامان واجب الاطاعه داند چنانكه حق و حرمت كعبه را مىداند حق سبحانه و تعالى همه گناهان أو را بيامرزد و كفايت كند از أو غمهاى دنيا و آخرت را يا مهمات دنيا و آخرت را ( و روى انّ من نظر إلى الكعبة لم يزل يكتب له حسنة و يمحى عنه سيّئة حتّى يصرف بصره عنها ) ( 2 ) و كالصحيح از آن حضرت صلوات الله عليه منقول است كه هر كه نظر كند به كعبه تا نظرش به كعبه است در نامه عمل أو حسنه مىنويسند و گناهان أو را محو مىكنند تا چشم از آن بردارد و كالصحيح از آن حضرت صلوات الله عليه منقول است كه هر روز كعبه را لحظه هست كه نظر به طايفان خود مىكند كه به سبب آن لحظه كسى كه در طواف باشد مىآمرزند و كسى را نيز كه اشتياق آن داشته باشد يا كسى كه خواهد به نزد أو رود و أو را مانعى بهم رسد همه را به سبب اين توجه مىآمرزند ( و روى انّ النّظر إلى الكعبة عبادة و النّظر إلى الوالدين عبادة ) *

70