( و روى جميل عنه صلوات الله عليه انّه قال في الحائض إذا قدمت مكَّة يوم التّروية انّها تمضى كما هي إلى عرفات فتجعلها حجّة ثمّ تقيم حتّى تطهر فتخرج إلى التّنعيم فتحرم فتجعلها عمرة ) ( 1 ) و منقولست در صحيح از جميل كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند در حايضى كه در روز هشتم به مكة رسد آن كه مىرود با آن كه حايض است به عرفات و مناسك حجرا به جا مىآورد از وقوف عرفات و مشعر و افعال منى را و صبر مىكند تا پاك مىشود و طوافين و سعى را به جا مىآورد و بعد از آن به تنعيم مىرود و عمره مفرده را به جا مىآورد و در اين صورت حج افراد مىكند ( و روى صفوان عن إسحاق بن عمّار قال سالت أبا إبراهيم صلوات الله عليه عن المرأة تجيء متمتّعة فتطمث قبل ان تطوف بالبيت حتّى تخرج إلى عرفات فقال تصير حجّة مفردة و عليها دم اضحيّتها ) ( 2 ) و در موثق كالصحيح منقولست از إسحاق كه گفت سؤال كردم از حضرت امام موسى كاظم صلوات الله عليه از زنى كه احرام بحج تمتع گرفته باشد و حايض شود پيش از آن كه طواف خانه كند تا بيرون رود به عرفات و پاك نشود حضرت فرمودند كه حجش حج افراد مىشود و مستحب است كه قرباني بكند و ظاهرا أحاديث آنست كه احتياج به نيت نيست بلكه عمره حج مىشود و ممكن است كه در اين صورت حضرت كار را بر آن زن آسان گردانيده باشد و استفتاء نكرده است تا حضرت آن چه أو را بايد كرد بفرمايد و در اين صورت مىبايست كه سعى و تقصير را به جا آورد و حج تمتع بكند چون در حال احرام پاك بوده است و چون زن به عرفات رفته بود و بلكه حج كرده بوده است و اين سؤال مىكند حضرت جهل أو را عذر گردانيده و امر

679