سيّد المرسلين صلَّى الله عليه و آله فرمودند أو را كه غسل احرام بكند و پيش از غسل فرجش را پر از پنبه كند و چون حسب الامر پنبه برداشت و غسل احرام كرد نيت احرام كرد و تلبيه گفت در بيرون مسجد شجره با حضرت سيد الأنبياء صلَّى الله عليه و آله و أصحاب آن حضرت ، و چون به مكة معظمه رسيدند أسماء بنت عميس پاك نشده بود با حضرت متوجّه منى شد و شب در آنجا بود و روزش به عرفات رفت و وقوف عرفات و مشعر را با نفاس دريافت و رمى جمار كرد و ليكن طواف و سعى را نكرد چون پاك نبود و چون از منى متوجّه مكَّه معظمه شدند حضرت فرمودند أو را كه غسل كرد و طواف و سعى را به جا آورد و آن چه أسماء نماز نكرد و نفاس حساب كرد چهار روز ذي قعده بود و ده روز ذي حجّه بود و سه روز ايّام تشريق بود كه مجموع هفده روز بود در هيجده روز كه از نصف روز أول ولادت شد و نصف روز هيجدهم غسل كرد تا جمع شود ميان اخبار هجده و هفده .
و از اين حديث و أحاديث متواتره ظاهر مىشود كه شرط نيست طهارت در احرام و حايض و نفساء جميع افعال حجرا به جا مىآورند مگر طواف و نماز طواف را ، و از اين حديث ظاهر نمىشود كه اسما حج تمتع كرده باشد يا حج افراد ، و صدوق اخبار اين باب را نقل مىكند و بعد از آن جمع مىكند ، و موافق اين حديث اخبار صحيحه متواتره وارد شده است از زراره و محمد بن مسلم و منصور بن حازم و عيص و غير ايشان و بعضي از اين أحاديث در باب نفاس مذكور شد با وجه جمع < صفحة فارغة > [ حائض طواف و نماز را تأخير مىاندازد ] < / صفحة فارغة > ( و روى عن درست عن عجلان أبى صالح قال سالت أبا عبد الله صلوات الله عليه عن متمتّعة دخلت مكَّة فحاضت فقال تسعى بين الصّفا و المروة ثمّ تخرج مع النّاس حتّى تقضى طوافها بعد )

677