( و في رواية عبد الله بن سنان عن أبي عبد الله صلوات الله عليه يستغفر الله تعالى ، قال مصنّف هذا الكتاب رحمه الله فالدّم على الاستحباب و الاستغفار يجزى عنه و الخبران غير مختلفين ) ( 1 ) و به أسانيد صحيحه منقول است از عبد الله كه گفت از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه پرسيدند از شخصي كه حج تمتع كند و تقصير نكرده احرام بحج گيرد از روى نسيان حضرت فرمودند كه استغفار كند صدوق مىگويد كه از اين حديث ظاهر مىشود كه گوسفندى كه در آن حديث وارد شده است مستحب باشد يعنى هر دو فرد واجبست و آن فرد واجب بهتر باشد يا هر دو سنت باشد و گوسفندى أكمل باشد ، و محتمل است كه هر دو واجب باشد يعنى منع جمعى نيست كه هر دو مطلوب باشد .
و در حديث صحيح به پنجاه و چهار سند معاوية بن عمار نيز امر به استغفار شده است بانكه استغفار كند و بر أو چيزى نيست و عمره اش تمام است .
و در صحيح از عبد الرحمن منقولست كه گفت سؤال كردم از حضرت امام موسى كاظم صلوات الله عليه از اين مسأله فرمودند كه باكى نيست بنا بر عمره مىنهد و بر طواف عمره و طواف حجرا از عقب خواهد كرد . و ظاهر اين حديث آنست كه هر دو مستحب باشد و أحوط آنست كه استغفار بلفظ استغفر الله بقصد قربت بكند و گوسفندى را نيز بقصد قربت بكشد < صفحة فارغة > [ اگر قبل از تقصير زنش را ببوسد ] < / صفحة فارغة > ( و سال عمران الحلبيّ أبا عبد الله صلوات الله عليه عن رجل طاف بالبيت و بالصّفا و المروة و قد تمتّع ثمّ عجل فقبّل امرأته قبل ان يقصّر من رأسه قال عليه دم يهريقه و ان جامع فعليه جزور أو بقرة ) *

664