إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 725)

بكشد و هر كه ملخى را بكشد خرمائى بدهد و هر چه اصلش از دريا باشد و در دريا و خشكى هر دو تعيش تواند كرد سزاوار نيست كه محرم آن را بكشد و اگر محرم عمدا آن را بكشد بر اوست كه كفاره آن را بدهد چنانكه حق سبحانه و تعالى فرموده است .
و در صحيح از محمد بن مسلم منقولست كه گفت سؤال كردم از حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه از محرمى كه يك ملخ را بكشد فرمودند كه يك كف از طعام بدهد و اگر ملخ بسيار باشد يعنى ملخ بسيارى را بكشد بر اوست كه يك گوسفند بكشد .
و منقولست در صحيح از امام محمد باقر صلوات الله عليه كه حضرت أمير المؤمنين صلوات الله عليه گذشتند بر جمعى كه ملخ مىخوردند حضرت فرمودند سبحان الله يعنى خداوند تعالى را منزه مىدانم از آن كه جايز باشد كه أو را مخالفت كنند يا محض تعجب باشد كه شما محرميد و ملخ مىخوريد ايشان گفتند كه ملخ از دريا است و شكار دريايى حلال است حضرت فرمودند كه زنده آن را داخل دريا كنيد به بينيد نمىميرد ، و هر چه دريايى است نمىميرد در آب مانند ما هي و جانوران دريايى و ظاهرا همين حديث باشد كه صدوق نقل كرده است و ظاهرا چيزى از قلم نساخ افتاده است و چنين بوده است كه ( و قال أبو جعفر صلوات الله عليه مرّ عليّ عليه السّلام على أناس الخ . ) ( و الجراد لا يأكله المحرم و لا يأكله الحلال في الحرم ) ( 1 ) و ملخ چون صيد است محرم را در حل و حرم جايز نيست خوردن و محل نيز نمىتواند خوردن در حرم زيرا كه صيد است و چون داخل حرم

651