درويشى ، پس اگر مرتبه ديگر صيد كند عمدا به آن كه سابق نيز عمدا باشد پس جزاء و كفاره ديگر بر أو نيست كه حق سبحانه و تعالى از أو انتقام مىكشد و انتقام و عذاب در آخرت خواهد بود تا اينجا حديث حلبى است و چون در حديث بود كه از كساني است كه حق سبحانه و تعالى از أو انتقام خواهد كشيد ظاهر عبارت دلالت داشت كه آن جماعت را حق سبحانه و تعالى ياد فرموده است .
صدوق مىگويد كه حق سبحانه و تعالى در اين آية ذكر فرموده است كه ترجمه اش اينست كه اگر از شما عمدا چيزى واقع شده است در شكار حرام حق سبحانه و تعالى از آن عفو فرمود و هر كه مرتبه ديگر صيد كند عمدا پس حق سبحانه و تعالى از أو انتقام خواهد كشيد ( و إذا أصاب الصّيد ثمّ عاد خطا فعليه كلَّما عاد كفّارة و كلَّما اتاه المحرم بجهالة فليس عليه شئ الَّا الصّيد فانّ عليه فداؤه فان تعمّد كان عليه فداؤه و اثمه ) ( 1 ) مضمون فقه رضوى است و أحاديث بسيار و هر گاه محرم صيدى كند ديگر خطا كند و صيد كند پس هر چند عود مىكند بر أو كفاره هست و هر چه را محرم از روى ناداني به جا آورد بر أو چيزى نيست مگر شكار كه عالم و جاهل و ناسى همه فدا مىدهند و اگر صيد را عمدا كند فدا و گناه هست و در مرتبه أولى و بعد از آن گناه هست و كفاره نيست چنانكه گذشت و ظاهر عبارات روايات بسيار دلالت بر اين معنى دارد و منافاة نيست ميان انتقام الهى و كفاره پس اگر توبه كند و كفاره بدهد أحوط است و الله تعالى يعلم < صفحة فارغة > [ صيد كردن ما هي ] < / صفحة فارغة > ( و لا باس ان يصيد المحرم السّمك و يأكل طريّه و مالحه و يتزوّده )

648