ينزع الحلمة عن البعير فقال : لا هي بمنزلة القملة من جسدك . ) ( 1 ) و در روايت حريز كه منقولست از أو به أسانيد صحيحه بسيار كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند كه قراد كه كنه ريزه است و در گوسفند مىباشد از شتر نيست پس مىتوان انداختن آن را ، و حلمه كه كنه بزرگست از شتر است أو را نمىتوان انداختن چنانكه گذشت و تفسيرش در موثقه أبو بصير است كه گفت از آن حضرت صلوات الله عليه سؤال كردم از محرم كه آيا كنه بزرگ را از شتر مىتواند انداخت حضرت فرمودند كه نه چون در مأمن خود است چنانكه شپش را از بدن خود نمىتوانى انداخت چون در مأمن خود است ، و كنه بزرگ و كوچك را از بدن مىتوانى انداخت چون بدن انسان جاى ايشان نيست .
( و روى محمّد بن الفضيل عن أبي الحسن صلوات الله عليه قال سألته عن المحرم و ما يقتل من الدّوابّ فقال يقتل الأسود و الأفعى و الفارة و العقرب و كلّ حيّة و ان أرادك السّبع فاقتله و ان لم يردك فلا تقتله و الكلب العقور ان أرادك فاقتله و لا باس للمحرم ان يرمى الحداة و ان عرض له اللَّصوص امتنع منهم . ) ( 2 ) و منقولست كالصحيح از محمد كه از حضرت أبى الحسن علي بن موسى الرضا صلوات الله عليه سؤال كردم از محرم و آن چه مىتواند كشت از جانوران حضرت فرمودند كه مىكشد مار سياه را و أفعى كه ماريست در نهايت خباثت و معروفست نزد مار گيران ، و موش خانگى يا عم ، و عقرب و هر ماري را مىتواند كشت و اگر شير يا درندگان متوجه تو شوند بكش آن را و اگر به تو كار نداشته باشند تو متوجه ايشان مشو ، و سگ گزنده يا گرگ اگر اراده كند ترا بكش آن را ، و باكى نيست محرم را كه تير يا سنگ زند بر

633