إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 725)

كوهان شتر كه مجروحست مىخورد پس اگر تير يا سنگ تو بر أو خورد به موقع خود است ، و حق سبحانه و تعالى أو را دور كرده است بدست تو يا نفرين است بر أو كه خدا آن را از رحمت خود دور كرده‌اند ، و موش را فاسقك مىنامند زيرا كه بند مشك را از دندان مىخايد و سر مشك باز مىشود و دو شاب و روغن و عسل و آب همه را مىريزد ، و غرض اينست كه چون ضررهاى اينها به مسلمانان مىرسد كشتن اينها خوبست ، از جمله ضرر موش اينست كه خانه را با اهلش مىسوزاند و ظاهرا مكرر چنين كرده بوده است كه فتيله چراغ را از جانب ديگر كشيده و آتش به خانه افتاده و جمعى كثير مىسوخته‌اند .
در قسطنطنيه بسيار مىشود كه در سالى چندين هزار خانه مىسوزد چون غالب خانهاى ايشان از تخته است و هر شب چند هزار كس مقرر است كه در شهر مىگردند و مردمان را از آتش مىترسانند و فايده ندارد ، و يكى از ثقات كه در اين أوقات از آنجا آمده بود نقل كرد كه تا من در آنجا بودم در عرض يك سال أكثر شهر سوخت و گفت هفت مرتبه آتش افتاد و در هر مرتبه چند هزار خانه سوخت و باز ساختند و دو سه هزار بيل دار در شبها مىگردند كه چون آتش بشهر افتد ايشان از چهار طرف آن محله خانها را خراب مىكنند كه آتش از آنجا تعدى نكند اين حكايت شب ايشان است ، و هر روز اقلا هزار كس مىميرند و هميشه طاعون هست و بسيار بود كه روزى ده هزار كس مىمردند و از همه غريبتر آن كه مردمش هيچ كم نمىشوند .
و منقولست در صحيح از معاوية بن عمار كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند كه چون محرم شوى بپرهيز از كشتن هر جانورى

631