و كالصحيح از زراره منقول است به همين مضمون و عقال ريسمانيست كه بر زانوى شتر مىبندند در وقتي كه خوابيده باشد و نشستن شتر را در زبان عجم خوابيدن مىگويند نه نشستن و در لسان عرب بروك مىگويند آن را .
( و روى بن فضّال عن يونس بن يعقوب قال خرجت في عمرة فاشتريت بدنة و انا بالمدينة فأرسلت إلى أبى عبد الله صلوات الله عليه فسألته كيف اصنع بها فأرسل إليّ ما كنت تصنع بهذا فانّه كان يجزئك ان تشترى منه من عرفة و قال انطلق حتّى تاتى مسجد الشّجرة فاستقبل بها القبلة و أنخها ثمّ ادخل المسجد فصلّ ركعتين ثمّ اخرج إليها فاشعرها في الجانب الأيمن ثمّ قل بسم الله اللَّهمّ منك و لك اللَّهمّ تقبّل منّي فإذا علوت البيداء فلبّ . ) ( 1 ) و در صحيح منقول است به بيست و پنج [ سند ظ ] صحيح از يونس و هر دو فطحى بودند و رجوع نمودند بمذهب حق پس صحيح باشد ، و مشهور آنست كه حديث ايشان موثق كالصحيح است و يونس گفت كه بيرون رفتم از جهة عمره و در مدينه شترى خريدم و كسى را به خدمت حضرت فرستادم كه با اين شتر چه بايد كرد حضرت فرمودند كه در كار نبود كافى بود كه از عرفات بخرى چه سنت است كه هدى را به عرفات برده باشند و چون گرفتهء با خود ببر تا در مسجد شجره ، و آن را رو بقبله كن و بخوابان پس داخل مسجد شو و دو ركعت نماز بكن و بيرون آي و جانب راست كوهان را بشكاف بسر كاردى و بگو كه در همه كارها ابتدأ به نام خدا مىكنم و يارى از أو مىخواهم خداوندا اين شتر از تست يا من و شتر هر دو مخلوق توايم و اشعار اين را از جهة رضاى تو مىكنم خداوندا از من قبول كن و چون

520