حق سبحانه و تعالى اين شكسته را به شرف ملازمت آن حضرت مشرف گرداند و اگر اجل موعود برسد قبل از تشريف در زمان آن حضرت زنده گرداند و بسيار اميدوارم چون بشارتى از آن حضرت شنيده‌ام در واقعه حقه كه هر چه فرموده بودند واقع شد و همين مانده است و اميد بسيار دارم كه مشرف شوم به خدمت آن حضرت و در زيارة جامعه مذكور خواهد شد و عموم آية كريمه « * ( وَلا يُنْفِقُونَ نَفَقَةً صَغِيرَةً وَلا كَبِيرَةً ) * الخ » يعنى هر چه در راه ما صرف نمايند در مقدمات جهاد خواه اندك و خواه بسيار و هر وادى را كه قطع نمايند البتة در نامه عمل ايشان نوشته مىشود تا آن كه حق سبحانه و تعالى جزاء دهد ايشان را با حسن آن چه مىكرده‌اند يكى را از ده تا هفتصد تا آن چه حصر آن را كسى نداند بغير از حق سبحانه و تعالى كرامت خواهد فرمودن و ثواب اين مقدمات در خور ذي مقدمه است .
و كالصحيح منقول است از ابن طيفور حكيم كه حضرت أبو الحسن پرسيدند كه بر چه چيز سوار مىشوى عرض نمودم كه بر الاغ فرمودند كه به چند خريده عرض نمودم كه به سيزده مثقال طلا فرمودند كه اسرافست كه الاغى به سيزده دينار بخرى و أسب نخرى نمىدانى كه هر كه اسبى ببندد و انتظار قيام قايم آل محمد عليهم السلام كشد و سبب كورى چشم دشمنانش باشد كه دشمنان مايند حق سبحانه و تعالى روزى أو را فراخ گرداند و سينه اش را به علوم و هدايات منور گرداند و مرادات أو را محصّل گرداند مع هذا بر أو سواري مىكند و كارهاى خود را بر أو مىسازد يعنى كار الاغ مىكند و ثواب دارد ، و أحاديث فضيلت نگاه داشتن أسب بسيار است و مجملش آنست كه هر چه در راه أو كنند ضايع نمىشود تو بندگى چه گدايان بشرط مزد مكن * كه دوست خود روش بنده پرورى داند

384