توكلت على الله ما شاء الله لا حول و لا قوّة الَّا با لله فتلقاه الشّياطين فتضرب الملائكة وجوهها و تقول ما سبيلكم عليه و قد سمّى الله و امن به و توكل على الله و قال ما شاء الله لا حول و لا قوّة الَّا با لله ) ( 1 ) و در صحيح منقولست از حضرت أبو الحسن علي بن موسى الرضا صلوات الله عليهما كه فرمودند به على كه هر گاه از منزل بيرون آيى در سفر يا در حضر بگو اين كلمات را كه ترجمه اش اينست كه ابتدأ مىكنم باين سفر بعون حق سبحانه و تعالى يا باسم أو ايمان دارم و در تزايد در آن هستم بعون الهى يا آن كه ايمان دارم به خداوند عالميان در جميع كارها خصوصا در اين سفر توكل بر خداوند مىكنم و كارهاى خود را به أو مىگذارم و آن چه خداوند مىخواهد چنان مىشود و نيست مرا و هيچ كس را كه بازايستند از معاصي يا به جا آورند طاعات را مگر بعون حق سبحانه و تعالى پس هر گاه كسى اين كلمات را از روى اعتقاد بگويد و شياطين متوجه أو شوند حق سبحانه و تعالى ، فرشتگان چند را مقرر فرمايد كه بر روى شياطين زنند و گويند كه دور شويد از اين بنده مؤمن كه راه شما را بر خود بست و شما را تسلطى بر أو نماند چون بسم الله گفت و ايمان خود را تازه كرد و توكل بر خداوند خود نمود و اعتراف به عجز خود ، و عظمت خداوند خود نمود باين كلمات ، و به همين لفظ كلينى در موثق كالصحيح بروايت حسن بن جهم از آن حضرت صلوات الله عليه روايت نموده است و روايات صحيحه در اين معنى وارد شده است .
( و روى أبو بصير عن أبي جعفر صلوات الله عليه قال من قال حين يخرج من باب داره أعوذ با لله ممّا عاذت منه ملائكة الله من شرّ هذا اليوم و من شرّ الشّياطين و من شرّ من نصب لأولياء الله و من شرّ الجنّ و ) *

312