اين كفار در خلود نار و غرض از اين آية آن است كه در حرم الهى نمىبايد كسى ساكن شود كه صغيرهء از أو صادر شود چه جاى أكبر كباير و در موثق كالصحيح از آن حضرت صلوات الله عليه منقولست كه أهل شام بدتر از فرنگند و أهل مدينه بدتر از أهل مكة اند و أهل مكة كافرند به خدا علانيه .
و در موثق كالصحيح نيز منقولست از آن حضرت صلوات الله عليه كه أهل مكة علانيه كافرند و أهل مدينه هفتاد مرتبه خبيثتر از أهل مكة اند و اين معنى مشاهد است در آن جا و اليوم مجاورت مطلوب نيست البتة چون اظهار شعاير ايمان نمىتوان كردن و الله تعالى يعلم < صفحة فارغة > [ دخول حرم و سلاح ] < / صفحة فارغة > ( و سأله صلوات الله عليه أبو بصير عن الرّجل يريد مكَّة أو المدينة أيكره ان يخرج عنه بالسّلاح فقال لا باس بان يخرج بالسّلاح من بلده و لكن إذا دخل مكَّة لم يظهره ) ( 1 ) و در موثق و كلينى در صحيح روايت كرده‌اند از أبو بصير كه گفت سؤال كردم از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه از شخصي كه اراده مكة معظمه يا مدينه مشرفه داشته باشد آيا مكروه است كه از خانه خود با سلاح به در رود .
و در كافى به جاى عنه معه است و آن بهتر است حضرت فرمودند كه باكى نيست كه از شهر خود با سلاح بيرون رود و ليكن در وقت دخول مكة ظاهر نسازد آن را ( و في رواية حريز بن عبد الله صلوات الله عليه قال لا ينبغي ان يدخل الحرم بسلاح الَّا ان يدخله في جوالق أو يغيّبه يعنى يلفّ على الحديد شيئا )

257