حضرت إبراهيم در آنجا بود و در آنجا بود تا در زمان پادشاهى عمر ، از مردمان تفتيش كرد كه كيست كه داند كه اين مقام در جاهليت در كجا بود شخصي از منافقان گفت من اندازه اش را برداشته‌ام از پوست و نزد من است گفت بيار چون تسمه را آورد پيمودند و مقام را در جاى زمان جاهليت گذاشتند و اين معنى را روايت كرده است صدوق در موثق از عمار كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند كه چون حق سبحانه و تعالى وحى كرد به إبراهيم كه به مردمان اعلام كن بحج آن سنگى كه پاهاى آن حضرت در آن فرو رفته است كه مقام است در برابر خانه گذاشته متصل به خانه در برابر مقامي كه الحال هست ، پس بالاى آن سنگ رفت و به آواز بلند مردمان را بحج خواند پس چون سنگ تاب آن حرف نياورد پاهاى آن حضرت در سنگ فرو رفت پس به قوت تمام پاهاى خود را از آن سنگ بيرون آورد و در همان جا بود تا در زمان جاهليت مقام را برداشتند و در همين جا گذاشتند و چون فتح مكة واقع شد حضرت به جاى أول گذاشتند و بود در زمان آن حضرت و زمان أبو بكر و پاره‌اى از زمان عمر پس عمر برداشت و به آن جا گذاشت كه در زمان جاهليت بود .
و كالصحيح بلكه در اخبار بسيار روايت است كه چون حضرت صاحب الامر ( عج ) ( 1 ) ظهور كند أول مرتبه مقام را به جاى خود گذارد .
و در خطبه طويلى حضرت أمير المؤمنين صلوات الله عليه مىفرمايد كه اگر فرصت يابم بدعتهاى زمان ثلثه را برطرف كنم و از آن جمله مقام را در جاى خود گذارم و عذر تأخير را مىفرمايند كه گفتم تراويح را نكنند همه فرياد برآوردند كه وا عمرا ايشان را بحال خود گذاشتم و ديگر خواهد آمد و اين معنى متواتر است و اين دليلي است قوى از جهة جمعى كه ديده

223