صادق صلوات الله عليه فرمودند كه حق سبحانه و تعالى امر فرمود حضرت إبراهيم را كه خانه كعبه را بنا كند حضرت گفت خداوندا در كجا بنا كنم خطاب رسيد كه در جائى بنا كن كه بر حضرت آدم قبه نازل شد و حرم روشن شد و آن قبه بود تا زمان حضرت نوح بالا بردند و أحاديث بسيار بر اين مضمون وارد شده است و صريح نيستند كه اين قبه بيت المعمور بوده باشد پس چون به ازاى بيت المعمور بوده است ممكن است كه بيت المعمور بر آن اطلاق كرده باشند يا به معنى لغوى باشد كه هميشه به عبادت معمور بود و الله تعالى يعلم < صفحة فارغة > [ يوم دحو الأرض ] < / صفحة فارغة > ( و روى عن موسى بن جعفر صلوات الله عليهما انّه قال في خمسة و عشرين من ذي القعدة انزل الله عزّ و جلّ الكعبة البيت الحرام فمن صام ذلك اليوم كان كفارة سبعين سنة و هو اوّل يوم أنزلت فيه الرّحمة من السّماء على آدم عليه السّلام ) ( 1 ) و منقولست در قوى كه آن حضرت صلوات الله عليه فرمودند كه در بيست و پنجم از ماه ذي القعدة حق سبحانه و تعالى كعبه را فرستاد يعنى خانهء كه از ياقوت سرخ است يا فرمودند كه حضرت آدم خانه را بساز و اين حكم را از آسمان فرستادند پس كسى كه اين روز را روزه دارد كفاره هفتاد سأله گناهان أو باشد و اين أول روزيست كه رحمت الهى از آسمان آمد بر حضرت آدم عليه السّلام ، و پيشتر همين حديث را در باب صوم تطوع ذكر كرده است و به جاى خمس تسع نقل كرده است ، و كافى كه أصل اين كتابست بيست و پنجم روايت كرده است هر دو حديث را به اندك اختلافى ، و ظاهرا صدوق اعتماد بر حفظ كرده است چون اختلافى دارد به تقديم و تأخير و اجمال و تفصيل و ممكن است كه حديث ديگر باشد و در يك روز حكم آن آمده

216