آمدن و رفتن أفضل از مجاورتست و در حسن كالصحيح از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه منقولست كه فرمودند كه چون از افعال حج فارغ شدى برگرد كه سبب شوق مىشود كه باز بروى يعنى اگر در آنجا بمانى قساوت بهم مىرسد و كعبه در نظرت سهل مىشود و در صحيح حلبى منقولست كه گفت سؤال كردم از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه از تفسير آية كريمه * ( وَمَنْ يُرِدْ فِيه بِإِلْحادٍ بِظُلْمٍ نُذِقْه مِنْ عَذابٍ أَلِيمٍ ) * يعنى هر كه ارادهء آن كند كه ستم كند به سبب الحادي كه در نفس أو هست و أو را به ظلم داشته است در جوار بيت الله و در حرم الهى مىچشانيم أو را عذاب دردناك حضرت فرمودند كه هر ظلمي الحاد است يعنى به منزله كفر است تا آن كه غلام و كنيز را از روى ستم زدن مىترسم كه الحاد باشد از اين جهة است كه فقها كراهت دارند از سكنى مكة معظمه يعنى علماء حقيقي احتياط مىكنند و از اين باب أحاديث بسيار وارد شده است و جمع بين الاخبار باين است كه اگر مجاورت كنند كمتر از يك سال كنند و ملاحظه نمايند كه اگر سكنى سبب زيادتى شوق باشد و ضبط خود توانند كرد كه خلاف شرعي از ايشان صادر نشود مجاورت خوبست و الَّا فلا . و اليوم مجاورت از جهة ديگر خوب نيست كه اظهار شعاير ايمان نمىتوان كرد و تقيّه مىبايد كرد و گذشت اخبار ديگر در باب مساجد < صفحة فارغة > [ خواب در مكة ] < / صفحة فارغة > ( و النّائم بمكَّة كالمجتهد في البلدان و السّاجد بمكَّة كالمتشحّط بدمه في سبيل الله و من خلف حاجّا في أهله بخير كان له كاجره حتّى ) *

163