و چند وجه دارد كه به خاطر مىرسد يكى آن كه اگر امثال اين معاونت حرام باشد لازم مىآيد كه با هيچ فاسقى سود او معامله نتوان كرد چون ممكن است كه آن چه از ما مىگيرد صرف معصيت نمايد اما اگر شراب بفروشند حرام است اگر چه نخورد چون فى نفسه نهى از آن وارد شده است به خلاف اينجا كه ما طعام حلال به ايشان مىدهيم ايشان حرام مىخورند با آن كه ممكن است كه نخورند زيرا كه ما اجرت ايشان را مىدهيم اگر چه طعام باشد و به ايشان مىگوييم كه شب بخوريد يا نمىگوييم چون از ضروريات دين است و هر كه مسلمان است مىداند كه روزه خوردن حرام است ، ديگر آن كه ممكن است كه كوفتى داشته باشند يا مسافر باشند و قصد اقامت نكرده باشند يا معاش ايشان منحصر باشد در درو كردن و چون به حد هلاك رسند خورند و ظاهرا عمده اين است كه آن جماعت سنى بوده باشند و روزههاى ايشان باطل است اگر بگيرند يا نگيرند هر دو مساوى است و الله تعالى يعلم .
< صفحة فارغة > [ ماه رمضان هميشه سى روز است ] < / صفحة فارغة > ( و فى رواية محمّد بن سنان عن حذيفة بن منصور عن ابى عبد الله صلوات الله عليه قال شهر رمضان ثلاثون يوما لا ينقص و الله ابدا ) ( 1 ) و منقول است كه در روايت محمد از حذيفه كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند كه ماه رمضان سى روز است و هر گز كم نبوده است و نخواهد بود ( و فى رواية حذيفة بن منصور عن معاذ بن كثير و يقال له معاذ بن مسلم الهرّاء عن ابى عبد الله صلوات الله عليه قال شهر رمضان ثلاثون يوما لا ينقص و الله ابدا )

635