مىگويد و باز به روايت نقاش رجوع نمود كه ديگر قطع مىكند يا قطع مىكنى عرض نمودم كه چگونه بگويم فرمودند كه مىگويى الله اكبر يعنى حق سبحانه و تعالى از آن بزرگتر است كه وصف او توان كرد و خدا از آن أعظم است كه عقل به او تواند رسيد نيست معبودى كه مستحق عبادت باشد مگر واجب الوجود بالذّاتى كه مستجمع جميع كمالات است و او از آن بالاتر است كه ارواح مجرده از او خبر داشته باشند و او از آن اعظم است كه اسرار برگزيدگان به كنه ذات مقدس او تواند رسيد ، و جميع محامد و ثناها مخصوص ذات اوست و خدا از آن اجل است كه خفاياى پيغمبران اولو العزم كه مسمى است به روح القدس ادراك ذات اقدس او تواند نمود او را به بزرگوارى ياد مىكنيم به شكرانه نعمتى عظمى كه ما را به آن هدايت فرموده است كه آن ايمان است يا به خود هدايت فرموده است با نهايت تقدس ذاتى و علم داريم به وجودش و به آن كه واجب الوجود و متصف است به صفات كماليه و منزه است از جميع نقايص ، و جميع حمدها مخصوص اوست و او را به آن ستايش مىكنيم بر نعمتهاى تكاليف كه ما را به آنها سر افرازى بخشيده است و اشاره به اين تكبير است آن چه حق سبحانه و تعالى فرموده است كه روزه ماه رمضان را بر شما واجب كرديم و اگر در سفر باشيد يا بيمار باشيد بخوريد و عوضش آن چه خورده‌ايد بگيريد تا عدد ماهى كه از شما طلبيده‌اند تمام كرده باشيد يعنى تمام صيام را به جا آورده باشيد يا آوريد و خداوند خود را بعد از اتمام روزه در شب عيد و روز عيد به بزرگى ياد كنيد بر نعمت هدايت كه انعام كرده است بر شما .
و كلينى در حسن كالصحيح از معاوية بن عمار روايت كرده است كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند كه تكبير مىگويى در

627